1. |
Begiak lekuko
02:04
|
|||
|
Ez ditugu garai berriak aukeratzen, ez bederen ogi mota eta esne marka aukeratzen ditugun bezala. Baina, segur aski, boteretsuenek ere ez dute den-dena nahi bezain loturik izanen, maiz kontrako itxuretan tematzen diren arren. Hala ematen du, lagunok: inork ez ditu soka guztien muturrak. Eta horrek, gustatu ala ez, interesgarri egiten du mundu zalantzati hau.
Begietan errealitatearen kresalak min eman baldin badigu ere, gakoa begiradan dagoela uste dugu. Soan. Behakoan. Mugaldekoak, erraterako, laranja usaineko begirada batetik jaio ginen. Itxuraz txikia dena erraldoi bihur daitekeela kontatzeko, lagunartean kantatzeko. Gure begiak eta zuek lekuko.
|
||||
2. |
Azaroko lore
02:59
|
|||
|
Azaroko lore, udazken kolore
urrea gure atean
hartu hosto bat
eta zortea eskura betiko.
Pinu-ondo luzanga
elurraren zain dago
lainoa geldi-geldi
goiz-argiak preso du mendiko etxolan.
Txirula bat entzun da
artzaina zoriontsu da
artzaintsa xakurrarekin
belaien aita eta artaldearen ama.
Azaroko lore, udazken kolore
urrea gure atean
hartu hosto bat
eta zortea eskura betiko.
|
||||
3. |
Ukelele bluesa
02:47
|
|||
|
Ukelelez bluesa ezin dela jo, diote ezjakin,
joan zinenez, hori bertzerik ez dut,
ene kantu tristea.
Ukelelea jota negarrik ez dela, diote ezjakin,
sokak igurtziz, malkoak badatoz,
eta bluesa sortzen da.
Ez omen da soinu alaiagorik.
Hori ez da hala, zu hemen ez bazaude.
Ukelelez bluesa ezin dela jo, diote baina,
joan zinenetik, bihotz arraildu honen,
sokak soilik jo ditut.
|
||||
4. |
Lanaren kantua
03:55
|
|||
|
Astelehena, asteartea, asteazkena,
ortzeguna, ortzirala
Egun txarrak / zailak dira
Beharrik aste hondarra hor dugun,
lanetik urrun eguraldi ona,
buruhauste eta kezkarik gabe.
Beharrik aste hondarra heldu den,
lanetik urrun bestara joanen gara,
eta ez zaigu axola nola finitu.
Beharrik asteburuan gauden jada,
besarkaturik penengandik urrun,
bihar segurki berandu eginen zait.
Astelehena, asteartea, asteazkena,
ortzeguna, ortzirala
Egun txarrak / zailak dira
|
||||
5. |
Spis Zerrenda
03:05
|
|||
|
Galdera-zerrenda bat egin dut,
erantzunak jakiteko modurik ez dut izanen,
goizegi delako horretarako
edo erantzunak ulertuko ez ditudalako.
Galdera-zerrenda luzea da
gai inportanteak eta ez hain inportanteak jorratzen ditu,
baina aspertu nahi ez zaituztedanez
haietatik batzuk bakarrik agertuko ditut:
zer zen egiazkoa
eta zerk ematen bazuen apenas benetakoa,
izar-auditorio honetan eta izarpean,
non beharrezkoa den sartzeko txartela
nahiz ateratzeko txartela;
Zer gertatzen da mundu bizi horrekin
zeina ezin izanen baitut konparatu
bertze mundu bizi batekin;
Zertaz idatziko dute
etzi egunkariek;
Noiz bukatuko dira gerrak
eta bertze zerk ordezkatuko ditu;
Zein hatzetan egonen da orain
bihotzaren eraztuna
niri ebatsia, nik galdua;
Non da erabakimena,
zeina baden eta ez den
aldi berean;
Zer gertatu da hainbertze pertsonarekin:
zinez ezagutu ote dugu elkar?
Zer erran nahi zidan M-k,
jada solas egiteko gauza ez zenean;
Zergatik hartu nituen ontzat
gauza txarrak
eta zer behar dut
berriz ez okertzeko?
Galdera batzuk apuntatu nituen
lokartu aitzinetik.
Ernatzean
ezin izan nituen irakurri.
Batzuetan susmoa dut
hau kode jakina dela.
Baina hori ere bada galdera bat
egunen batean abandonatuko nauena.
|
||||
6. |
Maiatzeko kantutxoak
04:49
|
|||
|
Joan nintzen lorategira
maitea ikustera
eman nion arrosa eder bat
nirekin oroit zedin.
Joan nintzen baratze ondora
Panpoxa ikustera
Eman nion ene mokanesa
Liho finez egina.
Ai ama ni hiltzean
egin negar mina zuenari
munduak jakin dezan
urak dakarrena, urak darama
urak ekarri, urak eraman.
Belai eta zelai berdeak
non ote da ene grina
Enarak ez dira gelditzen
eta zenbait dira itzultzen.
|
||||
7. |
Utzi hiltzen nire gisa
03:37
|
|||
|
Ez naiz joanen lurraren azpira,
herio ondoan dela diotelako,
ez naute eramanen urkamendira,
hilobira joatean harro joanen naiz,
utzi hiltzen nire gisa, lurpera abiatu baino lehen.
Gerla zurrumurruak hedatu dira,
biziaren funtsa haizean galdu da,
bizitzen ikasi ordez hiltzen ikasi,
jendeak uste du dena fini dela,
utzi hiltzen nire gisa, lurpera abiatu baino lehen.
Ernea ote naizen ez dakit ongi,
baina gezurra, ustez, badakit bereizten,
eta gerlak guzia errausten badu,
nolanahi ere herri honetan pausatzen utzi,
utzi hiltzen nire gisa, lurpera abiatu baino lehen.
Mendiko iturrietatik edaten utzi,
eta lore basei goxo usain egiten,
utzi belai berdeetan gaua pasatzen,
eta anai-arrebekin bakean ibiltzen,
utzi hiltzen nire gisa, lurpera abiatu baino lehen.
Let me die in my footsteps
before I go down under the ground.
|
||||
8. |
Marraren ipuina
02:17
|
|||
|
Marra, marra marratua izateaz asperturik zegoen: hain zuzena, hain jakina, hain ezusterik gabea. Berak borobila izan nahi zuen, horixe zuen amets.
Halako batean, marrak angelu batekin topo egin zuen, eta hark erakutsi zion erditik tolestuta angelu bilaka zitekeela.
Hala ere, angelu izateaz denbora laburrean nekatu zen, eta triangelu batengana joatea erabaki zuen. Hantxe ikasi zuen triangelu izateak abantaila handiak zituela: soinu ederrak sortuz, orkestran parte hartzen ahal zuen.
Denboratxo bat pasatuta, ordea, ez zegoen sobera konforme bere triangelu-formarekin, eta laukiari bisita egiteko gomendioa eman zioten.
Haatik, laukiaren asmo oneko aholkuak ez ziren marra borobiltzeko aski izan.
Ia etsiturik, etxerako bueltan zetorrela, laranja batekin topo egin zuen. Hari besarkada eman, eta hara, borobil bihurtu zen, aspalditik amesten zuen moduan.
Dena den, laranjarekin egon eta gero, izar bat ere aurkitu zuen bidean.
Orduantxe ohartu zen zein zoragarria zen marra-marratua izatea eta halaxe pentsatu zuen:
“Nahi dudana izan naiteke, dena neure baitan baitago”.
|
||||
9. |
||||
|
Bi lagun topatu ziren
aurrez aurre
bata zakur arra zen
bestea ehunzangoa.
Lehenak galdetu zion
lotsarik gabe:
“Nola moldatzen haiz
hi, adiskide.“
Zakurrak pentsatu
eta berriz pentsatu:
“Nola hainbertze zango
batera altxatu.”
Ez baitzuen ulertzen
zakur arrak
nola egiten duen
pixa ehunzangoak.
Ehunzangoak hala
erran omen zuen:
“nekez ulertuko duk
lau hankatan pentsatuz.”
Probatan ibiltzen zen
bi hanka igota,
baina beti erortzen zen
zakurra lurrera.
“Hire pitoa ahantzi,
ulertu nahi baduk:
ehunka zango izateko
aukera ederra duk.”
Probatan ibiltzen zen
bi hanka igota,
baina beti erortzen zen
gaixoa lurrera.
|
||||
10. |
Mundu honetako deusek
03:13
|
|||
|
Gizakien kantuak beraiek baino ederragoak dira,
itxaropenez kargatuagoak,
tristeagoak,
iraunkorragoak.
Gizakirik gabe bizi ahal izan naiz,
inoiz ez kanturik gabe;
gertatu zen ez nintzela fidela izan
neure maiteñoarekin,
eta bai kantatutako kantuarekin.
Sekulan ez ninduten engainatu kantuek.
Edozein hizkuntzatan izanik ere
beti endelegatu nituen kantu guztiak.
Mundu honetako deusek
jan eta edan ahal izan nuen ezerk
korritu nituen herri guztiek
entzun eta ikusi ahal izan nuen orok
ferekatu eta ulertu ahal izan nuen orok
deusek, ezerk ere
ez ninduen zoriontsu egin
kantuek bezain.
|
||||
11. |
Bide bakarra
03:24
|
|||
|
Badut pena bat sastaka,
nabala bezala ene gogoan,
negar bihurtzen den barre algara,
malkotan irriz lehertzen dena,
pasaturiko bizitza ari zait,
mokoka egindakoaz damu.
Bekatu eta kulpa izanen dut
Mina sobera ezagutzea,
Urteetan maitasunak emandako
Desengainuak eta min saminak.
Noizbait nigana itzuliz gero,
Lehengo gorrotoa ahantzita,
Arnoa edaten izanen nauzu
Zure amodioak utzi bide bakarra.
Kardantxiloa etxe ondoan
hila ikusi ondoan
argi ulertu nuen:
gure betiko iturria agortuta
landare eder bat ere ihartu egin zen,
eta maiteak uso aztien gisa
musurik gabe utzi ninduen.
|
||||
12. |
Folsom prison blues
03:37
|
|||
|
Heldu da trena heldu da, bihurgunea hartzen ari da,
eta ez dut eguzkirik ikusi ez dakit batere noiztik.
Folsomgo kartzelan preso, denbora motel joaki,
baina tren horren helmugan dago San Anton.
Mutil kozkorra nintzela, amak hala erran zidan:
“Izan zaitez beti zintzo eta armekin kasu eman”,
baina tiro egin nuen Renon norbait hiltzen ikusteko,
eta orain tren txistua entzunda, oihuka hasten naiz.
Treneko jangelan segur, aberatsak bazkaltzen,
kafeari xurrup eta purutzarrak erretzen,
badakit merezi dudana, ezin naizena libre izan,
baina jende hori ikustearekin, barna zait kiskaltzen.
Noizbait libre izanez gero, tren hori neurea balitz,
trenbidea hemendik kanpo aldenduko nuke nik,
eta Folsomgo kartzelatik urrun izan nahi nuke,
txistu bakartiak nire bluesa eraman dezan.
|
||||
13. |
Gogoan izan aberriak
01:44
|
|||
|
Gogoan izan,
mintzatzen zaren hizkuntzan mintzatzen zarela ere,
gizakiok bi aberri ditugula:
euria eta ortzadarra.
Inbentario erraldoi bat egiten ari gara
gure seme-alabak daltonikoak izan ez daitezen.
Ortzadarraren zipriztinek busti gaitzaten mila koloretan.
Gogoan izan,
jaio zaren herrian jaio zarela ere,
gizakiok bi aberri ditugula:
ilargia eta eguzkia.
Tamaina ezberdina badute ere,
biak ikusten ditugu Lurretik.
Ura eta haizea bezain beharrezkoak dira:
Eguzkirik gabe, ez genuke egunaren argia.
Ilargirik gabe, gauaren magia galduko genuke.
Gogoan izan
inork ez duela sorterria aukeratu
euria eta eguzkia maite dituzula.
Arren eskatzen dizut,
zauden lekuan zaudela ere,
bi aberri ditugula ez ahantzi:
zurea eta nirea
|
||||
14. |
Txoria kablean
03:58
|
|||
|
Txoria kablean,
edo mozkor bat gauerdian bezala,
saiatu naiz nire gisa libre izaten.
Zizareak amuan bezala,
zaldun batek ipuinetan bezala,
zuretzat altxatu dut xarma guzia.
Zakarra izan banaiz noizbait ere,
espero dut ahantzi ahal izatea.
Desleiala izan banaiz noizbait ere,
zurekin ez ba, ez naiz nehoiz izan.
Hila sortu den haurrak bezala,
pizti batek adarka bezala,
ondotik uxatu dut lagundu nauen jendea.
Baina zin degizut kantu honengatik
nahiz oker egindako guziagatik
zugana hurbildu nahi dudala.
Bere zurezko makuluan zegoen eskale batek
zera erran zidan “ez duk sobera eskatu behar”
Eta bere atari ilunean zegoen emazteki xarmantak
oihu egin zidan “Eska ezazu gehiago”.
|
||||
15. |
Itxuraz txikia dena
00:19
|
|||
|
Begirada batetik jaio eta bertze begirada batean itzaliko gara Mugaldekoak. Itxuraz txikia dena erraldoi bihur daitekeela ikusteko, lagunartean kantatzeko. Zuen begiak dira orain lekuko.
|
||||
If you like Begiak lekuko, you may also like:
The Power Of The Heart: A Tribute To Lou Reed
by Various Artists
Keith Richards, Rosanne Cash, Lucinda Williams, Joan Jett, and more pay tribute to the enduring and visionary music of Lou Reed.
go to album
A Chaos Of Flowers
by BIG|BRAVE
Leaning into the sparse, impressionistic sound of 2023's albu "Nature Morte," the Montreal metallurgists sound as heavy and radiant as ever.
go to album
The Seattle band work around the edges of shoegaze and dream pop with a rare sense of clarity and momentum.
go to album
Every Bird Ever [Album]
by Ilithios
The new record from Brooklyn indie group Ilithios is full of big-hearted songs with the hooks to match.
go to album
This Could Be Texas
by English Teacher
The UK upstarts' debut veers from sunny, psychedelic folk to bristling post-punk with reckless abandon without ever missing a beat.
go to album
Move To The Trees
by Winter McQuinn
Winter McQuinn mixes soft rock and psychedelic folk for a sound reminiscent of classic pop purveyors like Cut Worms and the Lemon Twigs.
go to album
The Canadian trio's knack for writing bangers plots a steady course through the maelstrom.
go to album
